Het Louvre

Na mijn werk loop ik vaak nog even de musea in. 

Vandaag kies ik voor het Louvre. Bij de Richelieu-ingang kan je meestal vlot naar binnen. Maar die is, tot mijn verbazing, gesloten. Mijn gedachten zijn nog op het werk en ik loop door naar de hoofdingang onder de glazen piramide. Ook daar zeer weinig volk.                                                                                                                 Net voor ik naar binnen glip, hoor ik een bewaker nog roepen;"Madame, madame!"                                       Vermits enig theatraal gedrag de Fransen niet vreemd is, loop ik gewoon verder.                                                 En om de veiligheidscontrole vlot te passeren, leg ik mijn museumkaart al op mijn tas. De bewaker laat me door.                                                                                                                                                                                 Op de roltrap naar het centrale middenplein, waar het elke dag krioelt van de toeristen, bespeur ik NiEMAND!   Enkel een groepje soldaten doen hun ronde. Dit stelt me gerust; er is dus geen aanslag gepleegd.                     Nu krijg ik er pas echt zin in; zo weinig volk is een buitenkans!                                                                                   Ik besluit om door de Denon-vleugel te wandelen. Met mijn museumpas in de hand laat de bewaker me ook daar vlot passeren.

Net voor ik aan de zalen kom, vraagt een andere bewaker naar mijn toelatingspapier. Ik kijk de man vragend aan... Pas dan begrijp ik dat het dinsdag is, en het Louvre eigenlijk gesloten is.

Hoe kon ik zo ver geraken? 

En hoe geraak ik er weer uit?

Ik keer terug naar het centrale plein maar alle toegangen zijn uiteraard gesloten. Een medewerker opent deuren, maar hij heeft een badge en ik (nog) niet. 

Er zit niets anders op dan me door het groepje soldaten te laten begeleiden naar de uitgang. 

Snel trek ik nog wat foto's als bewijs van dit avontuur....